Ik had niet verwacht dat ik mij 6 jaar na mijn burn-out weer zo zou voelen. Zo moe (lees uitgeput), zo onzeker en zo wankel. Want dit gevoel ken ik, dit gevoel had ik toen ik burn-out was. Maar dat is nu niet aan de orde. Nee, nu is er iets lichamelijks mis met mij en toch voelt het nu bijna hetzelfde.. Het grote verschil is dat ik nu goede hulp krijg, dat ik aan alle kanten gesteund wordt, dat mijn ‘pijn’ erkend wordt. Juist de dingen die ik zo miste toen ik mijn burn-out had.
Een aantal maanden geleden werd ik getroffen door een hartaanval. Vervelend maar ik was er gelukkig op tijd bij, ik ben gedotterd, er is een stent geplaatst en ik heb medicatie gekregen. Nou prima, ik had alle vertrouwen in een snel herstel. Ik was jong en fit en dacht dat ik na een aantal weken wel weer de oude zou zijn. Helaas is dit niet het geval. Dit is niet gek en dit hoort er volgens mijn cardioloog bij. Gelukkig krijg hartrevalidatie, krijg ik psychische hulp en krijg ik workshops. Ik moet weer rust nemen, rustig opbouwen, vertrouwen krijgen, accepteren en mijn grenzen leren voelen.
Yep, eigenlijk precies dezelfde dingen die ik moest doen/ leren tijdens mijn burn-out. Maar er zit 1 groot verschil tussen nu en toen: nu krijg ik alle hulp en steun en wordt mijn probleem erkend.
Want iedereen die burn-out is (geweest) herkent dit vast: ik voelde me tijdens mijn burn-out zo alleen. Ik voelde me verslagen en radeloos. Want wat moet je doen als je een burn-out hebt? Waar moet je heen? Wie kan je helpen? Een bezoek aan een psycholoog wordt vaak maar 8 keer vergoed. Ondertussen zijn er ontzettend veel coaches en cursussen voor mensen die burn-out zijn bijgekomen. Maar de ene is nog duurder dan de andere en wie is er goed? Is het zonde van je geld of niet? Vragen waar je helemaal niet over na kunt of wilt denken als je een burn-out hebt.
Als je nu een burn-out heb zou ik willen dat ik je kon helpen. Ik zou willen dat ik je minder radeloos en eenzaam zou kunnen laten voelen. Dat kan ik niet, maar ik kan je wel een hart onder de riem steken. Want ik kan je wel zeggen dat ik weet hoe jij je nu voelt. Dat ik weet hoe eenzaam het voelt en dat ik weet dat je hier uit gaat komen. Blijf die ene stap voor de andere zetten, blijf positief en weet dat je burn-out uiteindelijk je aller belangrijkste levensles gaat zijn.
Ook interessant: 6 dingen die mij hebben geholpen om uit mijn burn-out te komen
Volg jij Herhealth.nl al op Instagram?
