Zwangerschapsupdate! De laatste loodjes en het kamertje

Jeetje en dan zit je opeens in je laatste maand. Ons jongetje mag komen! Wij zijn er klaar voor. De geboortekaartjes zijn bijna geregeld, het kamertje is klaar, de kinderwagen staat er klaar voor, het bed staat op klossen en de kleertjes zijn gewassen.

Zoals ik vorige keer ook al vertelde heb ik helaas last van bekkeninstabiliteit. En dat is vooral erg pijnlijk, december was hierdoor best een zware maand. Ik kon letterlijk niets anders doen dan van de bank naar het bed kruipen en andersom gek werd ik ervan. Maar gelukkig gaat het nu iets beter! Na eerst een tijdje bij een mensendieck therapeute gelopen te hebben en later bij een fysiotherapeut ben ik uiteindelijk terecht gekomen bij een gespecialiseerd bekkencentrum. En zij hebben me echt geholpen! Ik dans nog steeds niet in de woonkamer, maar ik kan wel weer kleine stukjes lopen en verder gebruik ik een rolstoel.

Natuurlijk geniet ik ook van mijn zwangerschap! Zo bijzonder om je buik alle kanten op te zien gaan en om de schopjes  te voelen. Het kamertje is ondertussen klaar en we zijn er erg blij mee. Bijzonder is dat we een aantal items van mijn oma die in augustus is overleden in het kamertje hebben staan. Zo hebben we het tafeltje met de paarden een likje verf gegeven en hebben we de stoeltjes opnieuw laten bekleden. Beide items waren van mijn oma en nu krijgen ze bij ons een nieuw leven, dat is toch wel weer mooi.

Ook heb ik een zwangerschapshoot gedaan bij Wike Zijlstra Photography. Eigenlijk wilde ik dit niet; ik moet al zo veel foto’s maken voor herhealth.nl dat ik geen zin had om weer foto’s te maken. Maar wat ben ik blij dat ik het heb gedaan. Sowieso was Wike ontzettend aardig en stelde ze me enorm op mijn gemak, maar ze was ook heel snel :). Volgens mij waren we binnen een uurtje klaar, daar houd ik dus van. Ik ben ontzettend blij met het resultaat en ben achteraf blij dat ik deze shoot heb gedaan. 

Ondertussen zijn we echt aan het aftellen! Als alles goed gaat wil ik heel graag thuis bevallen, lijkt me zo fijn om in mijn eigen omgeving te blijven. Maar we zullen zien of dit ook daadwerkelijk kan of dat ik zelf na de eerste weeën roep dat we naar het ziekenhuis gaan omdat ik toch een ruggenprik wil. We gaan het beleven… Ik houd jullie op de hoogte!