Ik heb me in het verleden afgevraagd hoe je dingen los kunt laten die je eigenlijk kapot maken, terwijl het onmogelijk leek om los te laten. Hoe kun je kiezen tussen: “Als het zo moet zijn, dan zal het zo zijn” en “Als je iets wilt dan moet je er voor gaan”. Ik denk dat we soms het stevigst vasthouden aan de dingen die niet voor ons bedoeld zijn omdat we, ergens in ons onderbewustzijn, weten dat ze niet echt voor ons zijn bedoeld. We zoeken de liefde die we niet hebben en proberen de dingen te bewijzen die niet overduidelijk zijn.
We weten dat wanneer we stoppen met denken en praten over alle details, het echt over is. Als eigenlijk het enige wat bestaat een idee is, is daaraan vasthouden de enige manier om het het behouden.
Want loslaten heeft weinig te maken met iemand toestemming geven om weg te gaan uit ons leven, maar alles met het feit dat ze eigenlijk al weg zijn gegaan.
Ik weet nu dat wanneer dingen voor ons zijn bedoeld het niet nodig is om ze uit alle macht proberen vast te houden zodat ze blijven. Dat de beste dingen niet geforceerd hoeven te worden, er geen ultimatum hoeft te worden gesteld en ons niet onzeker maken.
Ik weet nu ook dat het niet de liefde is die je pijn doet, maar dat het de afhankelijk van het idee van hoe het zou moeten zijn en van hoe lang het zou moeten zijn.
Ik weet nu dat we nooit echte liefde zullen vinden als we ons niet eerst volledig losmaken van ‘wat zou kunnen zijn’. Ik weet nu ook dat we nooit echt geluk zullen vinden als we ons niet eerst volledig losmaken van ‘wat had kunnen zijn’.
Maak jezelf hier van los en zie in dat de dingen die voor ons zijn bedoeld ervoor zorgen dat we niet steeds steeds op zoek zijn naar iets beters. De dingen die voor ons zijn bedoeld zijn spannend, leuk en prachtig. Het zijn die dingen waar we ons niet aan vast hoeven te klampen om dingen prachtig te maken.
Volg jij Herhealth.nl al op Instagram?
