Je bent met iemand in gesprek, maar je vindt het lastig om diegene in zijn ogen aan te blijven kijken. Waardoor je eigenlijk alleen nog maar hierop letten aan het letten bent, en geen idee meer hebt waar het gesprek eigenlijk over gaat. Of het begint ongemakkelijk te worden omdat je zo gefocust bent op het in de ogen aankijken. Herkenbaar? Maak je geen zorgen, want je bent niet de enige.
Het ligt aan onze hersenen
Onderzoekers van Kyoto University in Japan onderzochten het behouden van oogcontact onder 26 vrijwilligers. En kwamen op een simpel antwoord: het ligt aan onze hersenen. We zijn er gewoonweg niet voor gemaakt om iemand aan te blijven kijken en tegelijkertijd de juiste woorden te vinden. Het heeft dus niets met ongemakkelijkheid te maken.
De vrijwilligers moesten naar een animatie kijken van gezichten die hen recht in de ogen aankeken, of die juist weg keken. Daarnaast werd aan de vrijwilligers gevraagd om te denken aan simpele woorden en moeilijkere woorden.
Zo kwamen de onderzoekers erachter dat iemand die moeilijkere woorden begon te gebruiken in een gesprek, het niet lukte om zijn gesprekspartner nog in de ogen aan te blijven kijken. Maar ook dat mensen het moeilijker vinden om woorden te linken terwijl we iemand aan blijven kijken.
Langer nadenken
De vrijwilligers hadden langer de tijd nodig om op de juiste woorden te komen terwijl ze oogcontact maakten, vooral als de woorden lastiger waren. De onderzoekers denken daarom dat het brein op dat moment teveel informatie moet verwerken.
Het hebben van een gesprek met iemand én oogcontact houden met diegene is dus mogelijk, maar wel tot een zekere hoogte. Het is daarom helemaal niet erg om af en toe even weg te kijken. Dat zorgt er uiteindelijk alleen maar voor dat je een beter gesprek aan het voeren bent.
