Ik krijg best wel veel mailtjes en berichtjes van mensen die mijn artikelen lezen op herhealth.nl, super leuk vind ik dat! De meeste mailtjes gaan over mijn en jullie burn-out en het onderwerp wat regelmatig terugkomt is: “Ik lijk wel niet vooruit te komen” “Mijn herstel gaat zo langzaam”. Dus toen dacht ik, laat ik hier maar eens een artikel aan wijden.
Want geloof me, ik ken het gevoel! Je hebt een burn-out, dat is hartstikke balen dus wat wil je het liefste? Zo snel mogelijk weer beter worden, jezelf weer zijn in plaats van het hoopje ellende wat je nu bent. Ik ging bijvoorbeeld veel Googlen en bezocht forums (je had toen nog geen Facebookgroepen) want ik was zo benieuwd hoe lang deze ellende ging duren.
Wat kunnen en doen andere mensen? Hoelang zaten anderen erin? Hoe snel gingen andere mensen al weer aan het werk? En 9 van de 10 keer voelde ik me hartstikke teleurgesteld, want wat las ik: “Ik ben nu na 2 maanden weer rustig aan het integreren”, “Ik ben op vakantie geweest en dat heeft me zoveel goed gedaan” of “Na 3 maanden was ik mezelf weer”.
Nou na 3 maanden durfde ik nog steeds geen boodschappen te halen, na een aantal maanden ging ik op vakantie naar Bali en dat was niet te doen, veel te zwaar! En integreren, forget it! Ik kon niet eens een boek lezen want die zenuwen die door mijn lichaam gierden maakten het onmogelijk om ook maar een bladzijde te lezen.
Wat was ik dan teleurgesteld in mezelf, in mijn proces en in mijn herstel. Want voor mijn gevoel kwam iedereen vooruit behalve ik. Tot ik stopte met mezelf vergelijken met al die andere mensen en mezelf ging vergelijken met mezelf. Want waar ik een half jaar geleden nog niet eens naar buiten durfde kon ik nu zelfs een rondje hardlopen door het park, waar ik een jaar geleden nog nachten wakker lag maakte ik nu regelmatig best goede nachten en waar ik een tijdje geleden nog elke dag overdag moest slapen, kan ik nu de hele dag doorkomen zonder ’s middags helemaal uitgeput in slaap te vallen.
Nu, bijna 4 jaar later, heb ik deze momenten nog steeds. Want ik kan nu op persreis gaan, zonder dat ik hier een maand(!) van moet bijkomen. Ik kan nu ’s avonds door de week af en toe weer bij iemand op bezoek gaan en kopje thee drinken. Ik kan weer eens gezellig stappen met vriendinnen, zonder dat ik daar 2 weken van moet bijkomen. Dingen die ik een jaar geleden echt nog niet kon!
Als jij jezelf met jezelf gaat vergelijken dan zie je dat jij wel degelijk stappen zet! Kleine stapjes en grote stapjes, soms 8 stappen vooruit en weer 7 terug, maar dan heb je wel die ene stap vooruit gezet. Dus stop alsjeblieft met jezelf te vergelijken met andere mensen. Mensen die alles voor elkaar lijken te hebben, mensen die wel een relatie hebben, mensen die een goede carrière hebben of mensen die al zijn hersteld van hun burn-out. Want de enige met wie jij je moet vergelijken is met jezelf en dan zul je zien dat je hartstikke trots op jezelf mag zijn, want jij bent een stuk verder dan je was!
Ook interessant: 6 dingen die mij hebben geholpen om uit mijn burn-out te komen
