De redenen waarom we op slechte mannen vallen zijn niet alleen psychologisch en emotioneel, ze zijn ook biologisch.
Onze hersenen kunnen worden geprogrammeerd om zich te fixeren op mensen die niet goed voor ons zijn. We kunnen zelfs verslaafd raken aan de pieken en dalen van een slechte romantische relatie. Zelfs zo verslaafd dat het weggaan uit zo’n relatie vergelijkbaar kan zijn met het afkicken van een drugsverslaving.
Heb jij je ooit wel eens afgevraagd hoe het kon dat je niet in staat was om die ene persoon los te laten die je niet goed behandelde, oneerlijk was, je onzeker maakte terwijl hij tegelijkertijd valse lieve beloftes over de toekomst deed? Helaas voor de genen die de neiging hebben om op slechte mannen (of vrouwen) te vallen is het zo dat dat deze verslaving wordt aangewakkerd door de manier waarop slechte partners ons behandelen.
Onthoud dat afwijzing en affectie in dit soort relaties vaak hand in hand gaan doordat je partner verschillende boodschappen afgeeft. Afwijzing kan letterlijk pijn doen en je brein kan deze pijn op dezelfde wijze registeren alsof je fysieke pijn hebt. Onderstaand zie je een paar chemicaliën en hormonen die ons lichaam aanmaakt waardoor er een krachtige cocktail ontstaat die ervoor zorgt dat je toch bij deze slechte man blijft.
Aantrekken en afstoten
Positieve ervaringen zoals fantastische dates, over de top aandacht, vleierij, geweldige seks en grote romantische gebaren zorgen ervoor dat er dopamine in je brein vrij komt. Hierdoor linken je hersenen je partner aan plezier en zelfs aan overleven. En dopamine stroomt heftiger in het brein wanneer er sprake is van een onderbroken schema aan toestroom, dan wanneer er een constant schema is.
Onbeschikbare mannen of op een andere manier slecht partners zijn er goed in om zich terug te trekken. Ze doen dingen volgens hun eigen schema. Ze laten dagen niets van zich horen en laten je in het donker tasten naar de status van jullie relatie. Ze zijn altijd onzeker over jullie toekomst.
Wanneer we niet weten wanneer de volgende keer wordt dat we iemand zien of dat we hun volgende move niet kunnen voorspellen dan krijgt deze persoon een nog grotere aantrekkingskracht op onze hersenen. Want er is geen constante stroom dopamine, waardoor het dus nog heftiger stroomt. Dus je brein voelt minder genoegdoening door die aardige man waar je op kunt bouwen en waarvan je weet wat hij gaat doen dan dat het krijgt van die slechte man die je slecht behandelt en die een kat en muis spel speelt.
Met andere woorden, onze hersenen wordt masochistisch. Ze zijn op zoek naar de mensen die ze juist pijn doen. Ze raken zo gewend aan het aardige gedrag van de goede man dat ze een stuk minder dopamine aanmaken. Dit is de reden dat we gewend kunnen raken aan de veiligheid van een lieve partner en we hem of haar na verloop van tijd niet meer zo opwindend vinden. Maar doordat je je constant moet wachten op die foute man blijft het dopamine effect in je hersenen doorgaan. De onvoorspelbaarheid zorgt ervoor dat hij veel opwindender blijft – tenminste voor onze hersenen.
Laat het duidelijk zijn dat een slecht man niet beter is dan een lieve man. En wanneer je het dopamine effect negeert kun je het ook aan om de slechte man te weerstaan die je alleen maar plezier geeft doormiddel van pijn.
Aanraking
Laten we ook niet vergeten dat we ons aan onze partner binden doormiddel van aanraking. Fysieke aanraking zorgt ervoor dat vrouwen ook in slechte relaties oxytocine aanmaken, het knuffel of liefdeshormoon. Dit hormoon zorgt ervoor dat moeder en kind een band creëren, maar het verbindt jou ook met mannen die jou niet waardig zijn.
Oxytocine stimuleert niet alleen een band, maar ook vertrouwen. Onderzoek toont aan dat wanneer er oxytocine in het spel is, overspel niet noodzakelijk effect heeft op hoeveel de ander in iemand blijft investeren die hem of haar heeft bedrogen. Daarnaast schijnt oxytocine een sterkere invloed op vrouwen dan op mannen te hebben. Wanneer je dus een seksuele band met iemand hebt dan krijg je, vooral als vrouw, ook een psychologische en emotionele band.
Stress
Daarnaast zorgen je angsten en je zenuwen om te worden verlaten door deze partner, gecombineerd met de fysieke verbondenheid met je partner ervoor dat herinneringen aan deze partner levendiger worden waardoor het nog moeilijker wordt om je van hem los te maken.
De onvoorspelbaarheid en angst die geassocieerd worden met een partner die ervoor zorgt dat jij op eieren loopt en die grote stress veroorzaakt zorgt voor het vrijkomen van adrenaline wat als antidepressiva werkt. En we kunnen verslaafd raken aan dit effect. Angst maakt ook dopamine aan, wat het beloningssysteem in ons brein voedt, waardoor we blijven verlangen naar die adrenaline rush. Angst en plezier worden hierdoor onlosmakelijk aan elkaar verbonden.
Obsessie
Wanneer we verliefd worden dan daalt ons serotine niveau. Serotine vermindert obessieve gedachtes, dus je kunt wel nagaan hoe obsessief we kunnen worden als we verliefd op iemand worden. Daarnaast bemoedigt een laag serotine niveau het hebben van seks waardoor we oxytocine en dopamine aanmaken.
Slechte mannen en relaties lijken onze brein constant te domineren met hun onvoorspelbare gedrag dus het is niet zo gek dat je, ook al is het niet verstandig, steeds weer terug gaan de mensen die ons pijn doen. Hoewel ons brein dus niet altijd het beste met ons voort heeft als het gaat om foute mannen, kunnen we ons brein wel positief veranderen.
Het belangrijkste is om je ongezonde verslaving voor deze foute man of relatie om te zetten naar een gezondere en meer belonende obsessie, zoals bijvoorbeeld sporten, gezonde leuke vriendschappen, muziek, nieuwe hobbies, interesses en passies. Verliefd worden op een foute partner lijkt erg op het hebben van een serieuze verslaving.
