Er zou tegen geen enkel kind gezegd moeten worden dat hij of zij niet mag huilen. Tegen je kind zeggen dat hij niet mag huilen als hij verdrietig of teleurgesteld is, is hetzelfde als zeggen dat hij of zij niet mag voelen wat hij voelt. En dat is niet iets wat je je kinderen wilt leren.
Maar vooral jongens krijgen vaak de boodschap dat huilen een teken van zwakte is of (nog erger) dat jongens niet huilen en dat alleen meisjes dit doen. De boodschap is niet alleen: “Je lijkt wel een meisje”, de echte boodschap van deze zin is: meisjes zijn zwak en als je huilt ben jij dit ook. Maar meisjes zijn niet zwak en jongens die huilen zijn dit evenmin!
Er is onderzoek dat suggereert dat wanneer je jongens vertelt dat ze niet mogen huilen dit leidt tot ongezonde manieren om hun emoties te uiten. Want emoties die niet worden geuit verdwijnen niet zomaar, nee ze blijven sluimeren en zoeken een weg naar buiten. Als het niet lukt door tranen of verdriet dan wel door woede of geweld. We kunnen er simpelweg niet voor kiezen om emoties gewoon te negeren. Ze komen altijd een keer naar buiten, op wat voor manier dan ook.
Huilen helpt om stress te verlagen, angsten te verminderen en om rouw en frustratie uit ons systeem te krijgen. Je emoties niet uiten is slecht voor zowel je lichaam als je geest. Mensen die de neiging hebben om hun emoties op te kroppen hebben een groter risico op het krijgen van een depressie en hart- en vaatziektes. Onderzoeken tonen ook aan dat huilen ervoor zorgt dat er endorfines vrijkomen – het feel good hormoon. Dus een goede huilbij zorgt ervoor dat je je opgelucht en beter voelt.
Dus dat jongens niet huilen of niet mogen huilen is de grootste onzin die er is! Er is niets raars aan als mannen hun emoties tonen en als je verdrietig bent mag je dit tonen, man of vrouw. Wij mensen huilen en dat is heel normaal en gezond!