We zijn hoogopgeleid, ambitieus en bekleden hoge posities. We hebben een eigen bedrijf of we knokken loeihard om dit te realiseren. Kosten noch moeite worden bespaard om als het ware, de Super Woman van de werkvloer te worden.
We kunnen álles. We zíjn álles.
Daarnaast zijn we Supermoeders. We zijn geduldig, tolerant, begripvol, streng maar rechtvaardig. We weten precies wat onze kinderen nodig hebben, hoe we naast de opvoedende rol ook nog eens een ‘leuke mama’ voor onze kids blijven. Want als moeder zijnde moet je je tegenwoordig niet alleen maar opvoedkundig verantwoord gedragen maar ook nog eens leuk gevonden worden door andere kids, moeders, leraren, etc.
En we eten gezond. Oh, wat eten we toch vre-se-lijk gezond! En we sporten. Want wij zijn Super Vrouwen en die hebben toch echt geen grammetje vet aan hun dijen. Ook kleden we ons trendy… is Ibiza stijl trendy? Zijn we met z’n allen in één klap een ‘Ibiza-gipsy-girl’.
En sexy dat we zijn!!! Mijn god, wat zijn we toch sexy! Onze relaties zijn na zo veel jaren nog steeds ‘perrrrrrrfect’. We hebben geen sleur, we zijn ontzettend leuk om mee te leven, we hebben het zó leuk samen!
Onze relaties zijn ‘perrrrrrfect’
Oh, en we zijn echt hele goede vriendinnen voor onze vriendinnen. We luisteren, geven slimme adviezen, staan voor ze klaar en zijn ook nog eens een interessante gesprekspartner.
Want we zijn helemaal op de hoogte van wat in de wereld gaande is. We zijn altijd up-to-date. We zijn op iedere borrel aanwezig, wat maar ‘hip en happening’ is en we participeren volledig in het leven.
Tot dat we langzaam maar zeker de eerste barstjes voelen. Een onbehagelijk gevoel van eenzaamheid. Een sluipend gevoel van vage angst, dat als een stille ochtendmist door onze geest trekt. En we blijven lachen. En hard werken.
En we voelen ons langzaam meer en meer uitgeput. We verlangen naar een time-out in moederschap, we verlangen naar slaap in plaats van intimiteit met onze partner. Ons werk geeft niet meer de voldoening die we altijd voelden. De verhalen van onze vriendinnen vinden we steeds meer gezeur en steeds vaker moeten we ons dwingen om het beeld van ‘Super Woman’ staande te houden.
Het ego is het niet eens met kwetsbaarheid
Want het ego is het niet eens met kwetsbaarheid. Je verlangen om eens lief voor jezelf te zijn, wordt gezien als zwakte. Toegeven aan wat je ECHT nodig hebt, is zwakte. Iemand inschakelen om je weer te helpen tot jezelf te komen, is zwakte.
Ons leven is ingericht op het ‘uitzenden’ van een bepaalde indruk. Het voldoen. Het álles kunnen. Presteren. Tot dat we instorten. Omdat we onszelf kwijt zijn geraakt.
Heb je er wel eens over nagedacht waarom we ons schamen voor een burn-out? Inderdaad… het ego. En waarom we het liefst verzwijgen dat we iemand inschakelen voor hulp? Inderdaad, ego. Want we moeten het zonder hulp kunnen. We moeten het allemaal maar alleen kunnen. We mogen niemand nodig hebben.
Eigenlijk heel sneu. Want écht naar jezelf kijken kan jou zo veel krachtiger maken. Het kan zo verfrissend zijn om eens toe te geven aan wat je gelukkig maakt. Probeer je eens voor te stellen wat het met je zou doen om eens echt van jezelf te gaan houden?
Als liefdevolle aandacht naar jezelf het overwint van de ego… kan je je voorstellen wat het met je doet? Dan gaat het niet meer om de prestaties die je levert. Dan gaat het om jouw hart. Je wordt zachter naar jezelf. En dat ga je uitstralen.
Stel nou dat liefde de ego overwint…
De dames die de coaching van IY gedaan hebben, voelen zich dichterbij zichzelf dan ooit. Ze leren om zacht te zijn, van zichzelf te houden en de sociaal wenselijke verwachtingen achter zich te laten. Ze leren hun vrouw zijn kennen en krijgen talloze tools om met hun dagelijkse problematieken om te gaan.
Ik droom van een tijd wanneer een vrouw er trots op mag zijn dat ze in haarzelf investeert. Niet alleen in haar carrière. Maar in haarzelf als vrouw. Ik droom van een tijd waarin een vrouw een vrouw mag zijn. Zonder belemmeringen, zonder angst of schaamte. Een vrouw die sterk genoeg is om de ego af en toe los te laten zodat ze ruimte kan maken voor haar eigen intense geluk.
En tot die tijd blijf ik je prikkelen. En stimuleren. Als een cheerleader met twee pom pom’s, sta ik aan de zijlijn. Dansend en juichend bij iedere stap die je zet richting JOUW geluk. Want je hoeft het niet meer alleen te doen. Hoe mooi is dát?
XXX
Sophie, verleidingscoach
