“Blijf alleen tot je een man vindt die…” “Wacht op de relatie die je …. geeft” “Neem geen genoegen met …” En zo kunnen we nog wel even doorgaan. We leggen onszelf zo veel regels op. We vertellen onszelf om te wachten, niet met minder genoegen te nemen, om te blijven zoeken tot we de persoon vinden die echt goed voelt, die precies is waar we altijd op hebben gewacht. Maar is dit de juiste manier?
Zijn we niet te gefocust op “de ware”, “de perfecte man”. Die ene die we in ons hoofd hebben en iedereen die naar niet op lijkt verspilt onze tijd. We geloven er sterk in dat genoegen nemen met minder belachelijk is en dat we alleen genoegen nemen met iemand als hij of zij alles is wat we altijd hebben gewild.
Maar werkt de liefde wel zo? Het klinkt leuk: wachten tot mister perfect langskomt, maar ontzeg je jezelf op deze manier niet dingen? Want hoe weet je nou wie er ‘perfect’ voor jou is als je niet eerst relaties hebt gehad die niet werkten? Of als je niet eerst fouten maakt en onderuit gaat in de liefde?
Hoe weet je of je de persoon hebt ontmoet die echt bij jou past als je niet eerst een tijdje met elkaar date? Of dat je er juist voor kiest om de imperfecties van de ander te accepteren?
Liefde is niet altijd makkelijk, het komt met drempels, deuken in je hart, deuken in het hart van de ander. Liefde is niet perfect en misschien moeten we stoppen met verwachten dat de liefde wel perfect is. Misschien is het goed om te leren dat niet je hele hart moet geven aan iemand die zijn of haar hart niet aan jou geeft, om te leren wanneer je genoegen neemt met minder, te weten wat je verdient of om te leren om niet bang te zijn om je grenzen aan te geven.
En ja het er is ook iets te zeggen voor het feit dat je kunt wachten met het aangaan van een relatie tot je 100% zeker bent. Maar er is ook iets te zeggen voor dingen proberen en gaande weg te leren van je fouten.
Er is niets mis met daten, met het aangaan van relaties die niet altijd verstandig zijn, maar die je het gevoel geven dat je leeft. Er is niets mis met geloven in onmogelijke liefdes. Want uiteindelijk leren we hier alleen maar van.
Soms gaat het niet over single blijven tot je de juiste tegenkomt. Soms gaat het over daten, verliefd worden, verdriet hebben, nog sterker worden en uiteindelijk die persoon ontmoeten die echt bij je past.
Dus houd je zelf niet in, maak fouten, geniet en leef. Single zijn is oké. Voor de verkeerde persoon vallen is oké. Dat je de ware nog niet bent tegengekomen is oké. Fouten maken is oké. Het gaat om de liefde, daar is geen kant en klare gebruiksaanwijzing voor. De juiste, imperfecte, geweldige man die bij jou past komt echt wel op je pad en laat je tot die tijd niet leiden door angst.
