“De ergste eenzaamheid is niet comfortabel zijn met jezelf” Mark Twain
We willen graag ergens bijhoren. Wanneer we ouder worden krijgen we steeds meer het gevoel dat we moeten voldoen aan bepaalde verwachtingen zodat iedereen ons accepteert. Onze ouders vertellen ons wat ze van ons verwachten, net zoals onze broers en zussen, onze leraren en gemeenschap. De maatschappij gebruikt de media om ons constant bloot te stellen aan perfectie. Terwijl jezelf met anderen vergelijken één van de grootste obstakels is als het gaat om het krijgen van zelfvertrouwen.
En door social media sites als Facebook kunnen we de levens van onze vrienden, familie en collega’s volgen. We zien hoe gelukkig en hoe succesvol ze zijn. Maar de waarheid is dat we een klein topje zien van de levens van deze mensen terwijl we alles weten van de imperfecties van ons eigen leven en toch laten we deze beelden ons beïnvloeden over hoe ‘goed’ of ‘slecht’ we het zelf doen. We vergelijken onszelf aan een beeld wat wordt geschetst, maar wat helemaal geen realiteit hoeft te zijn.
Door te proberen om te voldoen aan een bepaald beeld en door te proberen om te worden geaccepteerd creëren we een onrealistisch beeld van perfectie waar we eigenlijk zelf niet aan kunnen voldoen. En als we ons onze imperfectie realiseren wijzen we onszelf af en raken we gefrustreerd.
Hoe laag jouw eigenwaarde is hangt af van hoe graag jij er bij wilt horen, hoe bereid jij bent om zelfliefde op te geven om zo te worden geaccepteerd door anderen. Diep van binnen is het gevoel om niet perfect te zijn onacceptabel voor mensen die zichzelf afwijzen. Dit frustreert ze, omdat het ze maar niet lukt om te voldoen aan hun perfecte ideaalbeeld.
Terwijl imperfectie en de acceptatie van imperfectie juist vrijheid geeft! Wanneer jij jezelf niet meer met anderen vergelijkt, maar doet wat jij wilt doen dan geeft dit enorm veel rust. Vergelijken met anderen heeft geen zin, je hebt geen idee wat er gaande is in de levens van anderen. Dus stop met kijken naar de oppervlakkige beelden die je af en toe te zien krijgt.
Wanneer je weet dat iedereen en jijzelf dus ook imperfect is dan hoef jij je ook niet meer teleurgesteld te voelen in jezelf. Want je mag fouten maken, je mag het -niet ideale leven- hebben; dat heeft namelijk niemand. Je kunt genieten van dingen en je hoeft niet bang te zijn dat je een fout maakt. Als je een fout maakt dan leer je hiervan en dat is alles. Volgende keer doe je het weer anders.
Als jij kunt accepteren wie je bent, als jij jezelf kunt vergeven voor dingen die je doet (inclusief alle ‘domme’ fouten die je maakt) dan zul jij jezelf veel minder streng beoordelen. Als je kunt accepteren dat jij het waard bent om echt van gehouden te worden, dan kun je beginnen met het tonen van liefde voor jezelf. Weet hoe bijzonder je bent en wees niet zo streng voor jezelf! De enige manier om echte liefde te kennen is door echt van jezelf te houden en om dit te doen moet je accepteren dat je imperfect bent, maar dat je desalniettemin het waard bent om van gehouden te worden!
Foto Dearmilano.com
