Wauw ik ben al 25 weken zwanger, over de helft! Waar de eerste weken voorbij kropen en vooral onzeker voelden, vliegt de tijd nu voor mijn gevoel. Daarom dacht ik, laat ik eens een zwangerschaps update schrijven :).
De eerste 12 weken van mijn zwangerschap vond ik vooral heel spannend, ik was zo bang dat het mis zou gaan in die periode. En ik vond het zo moeilijk te geloven dat het ons ‘gegund’ was dat ik zwanger kon worden. Maar het is toch echt zo! Daarvan is mijn groeiende buikje het bewijs :). Na 12 weken begon de misselijkheid, ja ik geloof dat je hier normaliter na 3 maanden juist vanaf bent. Maar bij mij begon het dus.
Het enige wat ik binnen kon houden (als ik mazzel had) was kwark of yoghurt met fruit en walnoten en volkoren boterhammen. Als Bart ’s avonds braaf zijn aardappels, vlees en groente zat te eten ging ik ergens anders zitten. Die geur!!!! Ik kon het echt niet aan. Sowieso lustte ik geen vlees meer, kon me zelfs niet voorstellen dat ik ooit weer vlees zou eten.
Maar nu ik 25 weken zwanger ben is de misselijkheid over en heb ik geen hoofdpijn meer. Wat een heerlijkheid, ik eet ’s avonds gewoon weer braaf mijn avondeten! Ik merk ook dat ik nu ik me beter voel, ik ook veel meer geniet van mijn zwangerschap Vanaf 21 weken voelde ik ons kleine mannetje ook schoppen in mijn buik, zo leuk en bijzonder!
Mentaal gaat het gelukkig ook goed, zoals jullie weten heb ik een aantal jaar geleden een flinke burn-out en daarna een zware depressie gehad. Hoewel ik hier nu vanaf ben zal dit me wel mijn hele leven achtervolgen. Ik merkte ook dat ik in het begin van mijn zwangerschap last had van depressieve gevoelens. Hoe kon dit?!! Ik was zielsgelukkig dat ik zwanger was en toch voelde ik me zo…. Tja ik ben nu eenmaal gevoelig voor depressie, dat is niet leuk, maar het is nou eenmaal zo. En met die hormonen die tijdens je zwangerschap door je lijf gieren is de kans dat die depressie tijdens of na je zwangerschap om de hoek komt kijken gewoon aanwezig.
Ik weet ondertussen ook best goed hoe ik mijn depressie buiten de deur kan houden; wandelen, hardlopen en niet te veel hooi op mijn vork nemen zijn voor mij de belangrijkste dingen. En ik merk dat dit ook nu ik zwanger ben effect heeft, ik voel me mentaal dus ook echt weer goed! Tot 20 weken heb ik ook nog lekker kunnen hardlopen, tot ik zoveel pijn in mijn rug kreeg dat ik ’s nachts bijna niet meer mijn bed uit kon komen om naar het toilet te gaan (en geloof me ik moet wel 4 keer per nacht plassen nu :)). Helaas pindakaas heb ik bekkeninstabiliteit. Dus het sporten was over, niet meer hardlopen en geen bootcampclubje voor zwangeren voor mij.
Kleine tegenvaller, maar nu pak ik lekker de fiets want dat mag wel! Dus ik fiets elke dag zeker 40 minuten en dankzij mensendieck word ik ook weer wat mobieler dus kan ik ook weer wat kleine wandelingetjes maken, heerlijk! Naar buiten gaan is lekker, maar voor mijn mentale gezondheid ook echt belangrijk. Kan dan ook niet wachten om straks lekker te gaan wandelen met onze kleine jongen.
Zo dit was een kleine update van mijn zwangerschap tot nu toe. Ik ben heel benieuwd naar jouw verhaal. Had jij ook last van misselijkheid, dingen die je echt niet meer lustte of juist wel :)? En ben/ was jij nog fysiek actief tijdens je zwangerschap. Let me know in de comments, kunnen we gezellig kletsen!
Ahhh wat tof!! Eindelijk. Ik dacht altijd dat jij een gave moeder zou zijn maar had nooit het idee dat het ervan zou komen. Super gefeliciteerd jullie twee.
Gr,
Anoniem
@ Anoniem.
Wat een lieve reactie, dank je wel! We zijn beide ook super blij 🙂