Vandaag denk ik aan je. Ik denk aan je terwijl je liefde nog groter wordt dan je ooit had kunnen bedenken. Aan de liefde die je voelt voor je pasgeboren baby en aan de liefde die je voelt voor je kleuter. Ik denk aan je als jij je aan het aanpassen bent aan alle nieuwe dingen terwijl je het al zo druk had. Waarschijnlijk probeer je met man en macht alle ballen hoog te houden, maar aan de buitenkant ziet het voor ons uit alsof het gewoon vanzelf gaat. Je bent uitgeput, maar aan de andere kant heb je nog nooit zo veel liefde gevoeld.
Je liefde gaat alle begrip te boven. Je zit misschien onder het spuug en de poep, maar je knijpt jezelf ook omdat je weet hoe gezegend je bent en hoe snel de tijd gaat. Maar je hebt geen tijd er om er te lang over na te denken want je baby moet weer eten en je kleuter heeft net dramatisch een stuk speelgoed verloren onder de bank. Dus adem je in en uit en doe je het. Je raakt langzaam gewend aan je nieuwe normaal en je doet het gewoon!
Het moederschap heeft je veranderd. Jouw vreugde vind je niet meer in er mooi uitzien of nieuwe kleding (hoewel dit nog steeds zooo goed voelt). Je hebt het gevoel dat je alle ballen laat vallen, maar toch maak je de mooiste momenten van je leven mee. Je vreugde komt uit je kinderen, je geeft dingen op zodat jij je prioriteit kunnen zijn. Ze zijn volledig afhankelijk van jou en hoewel dit soms overweldigend voelt kun je dit! Jij bent hun moeder en jij kunt dit.
Als je zelfvertrouwen langzaam groeit besluit je dat je naar de supermarkt wilt met je baby en kleuter. Je voedt de baby voordat je weggaat zodat je precies 2,5 uur hebt voordat je weer moet voeden. Nadat je je tas hebt gepakt met voor je gevoel zo ongeveer alles wat je in huis hebt, zet je de kinderen in de auto, ademt in en uit en gaat ervoor. Daar sta je dan, op de parkeergarage, te bedenken hoe je 2 kinderen de supermarkt in gaat krijgen.
Ik denk aan je lieve moeder, als je je baby in de kinderwagen hebt gedaan en jij je kleuter hebt geïnstrueerd om mama’s hulpje te zijn. Ik zie hoe je gespannen door de gangpaden loopt, wetend dat er elk moment complete chaos kan uitbreken. Ik zie je staan in de rij terwijl je baby begint te huilen en je kleuter niet meer wil luisteren. Ik zie het geïrriteerde gezicht van de caissière van 16 die geen idee heeft wat je doormaakt. Maar ze geeft je je bonnetje, je hebt het gedaan en je weet dat je het overleefd hebt!
En na die keer komen er vele nieuwe eerste keren. De eerste keer dat je baby de hele nacht doorslaapt. De eerste keer dat je baby lacht naar zijn broer of zus. De eerste keer dat je ze beide achterlaat bij de oppas. De eerste keer dat ze tegelijkertijd ziek worden. Alle deze eerste keren zijn belangrijk. Jij ervaart zoiets belangrijks, zoiets speciaals, laat niemand je ooit anders wijsmaken. Kleine dingen doen ertoe, en jij doet er helemaal toe. Tijdens elke uitdaging en overwinning doe jij er toe.
Dus vandaag lieve mama, denk ik aan jou. Want als je er doorheen zit, weet dan dat er iemand is die je begrijpt. Je moet weten dat er genoeg mensen zijn die jou begrijpen. We weten hoe geweldig en zwaar het tegelijkertijd is. Soms is dat alles wat je nodig hebt: weten dat anderen je begrijpen. Dat we weten dat jij er toe doet en dat jij het goed doet.
Voor jou lieve moeder van een baby en een kleuter. Jij bent prachtig en tijdens alle chaos moedig ik je aan en benijd ik je. Want wat jij hebt is mooi, is liefde.
