Ik herinner me alle ouderavonden en commentaren nog op mijn rapport: “Ze is een goede leerling, maar ze mag wel wat meer van haar laten horen”. “Ze is wel erg stil”. “Ze moet zich meer uitspreken”. Ze waren mijn jaarlijkse herinnering dat ik, ondanks mijn harde werk, nooit succesvol zal zijn behalve als ik wat aan mijn stille natuur zou veranderen.
Het was niet zo dat ik niet wilde veranderen, ik benijdde kinderen die hun hand opstaken zodra er een vraag werd gesteld. Ik was er een expert in om het oog van de leraar te ontwijken. Ik hoopte altijd dat de leraar me zou overslaan zodat iemand anders de beurt zou krijgen. Als ik wel werd aangewezen dan mompelde ik mijn antwoord en was ik blij als ik geweest was. Ik begreep nooit hoe het kwam dat het in mijn hoofd prima was geformuleerd, maar zodra ik mijn mond opendeed dan werd het één grote blur. Waarom kon ik niet meer zijn zoals mijn klasgenoten?
Ik probeerde extraverter te zijn
Dit leidde allemaal tot een gevoel minder te zijn dan de rest. Ik leerde mezelf manieren aan om niet zo stil te zijn. Ik begon meer te praten in de klas en deed een cursus spreken in het openbaar. Ik zette me vrijwillig neer als onderwerp van harde kritieken. Ik forceerde mezelf om sociaal te zijn. En dit hielp mij een façade te creëren van iemand die extravert en zelfverzekerd was. Niemand noemde mij ooit nog stil, succesverhaal niet?
Ik was eindelijk de persoon die ik altijd al had willen zijn. Maar alles wat ik voelde was leegheid. Ik vond de oppervlakkige gesprekken helemaal niet leuk. Als ik uit was, wilde ik liever thuis zijn. Ik kreeg niet de diepe band met mensen die ik eigenlijk wilde, nee ik kreeg een burn-out. Toen ik eindelijk de goedkeuring van anderen had gekregen, kwamen mijn fysieke en mentale gezondheid in het gevaar.
Het was na een aantal jaar dat ik een persoonlijkheidstest deed die mijn leven heeft veranderd. De resultaten van deze test waren zo accuraat dat het bijna eng was. Ik ontdekte dat ik een heel normale introverte persoonlijkheid heb. Een tweede test wees uit dat ik hooggevoelig was. Eindelijk begreep ik mijn stille natuur, het was een eigenschap die gevierd mag worden en geen ‘minpunt’.
Helaas kunnen 20 jaar van ‘schuldgevoel’ niet zomaar worden weggevaagd, maar ik blijf vooruitgaan. Onderstaand vind je een aantal dingen die ik tegen mezelf zeg wanneer ik me schuldig voel over het feit dat ik stil ben:
1 Het is oké om stil te zijn
Er is helemaal niets mis met jou. Stil zijn is helemaal normaal en niets om je voor te schamen. We voelen vaak de druk om mee te doen aan groepsgesprekken, maar de realiteit is dat we helemaal niet zijn verplicht om iets te zeggen. Wanneer iemand anders gefrustreerd raakt over mijn gebrek aan participatie dan is dat zijn probleem, niet het mijne.
2 Er zijn veel redenen waarom we stil zijn en ze zijn allemaal legitiem
Er zijn zoveel redenen waarom ik soms niet zo veel zeg. Als introverte en of hooggevoelige personen raken we snel overweldigd of zelfs burn-out. We zijn misschien verlegen, we vinden spreken in het openbaar misschien eng, soms is de muziek te luid of zijn de lichten te fel. Of we vervelen ons gewoon tijdens het gesprek. En soms hebben we gewoon niet zo veel zin om te praten, allemaal prima.
3 Je hoeft je excuses niet aan te bieden
Ik verontschuldigde me vaak voor het feit dat ik zo stil was. Ik heb zo vaak gezegd: “Sorry dat ik zo stil ben, ik ben een beetje moe.”. Door je te verontschuldigen voor je rustige karakter versterk je in je hoofd het idee dat ‘stil zijn’ iets negatiefs is. Je hoeft je niet verontschuldigen voor wie je bent.
4 De meningen van andere mensen veranderen niets aan wie jij bent
Mensen zullen altijd een mening over je hebben, wat je ook doet. Wanneer je stil bent denken mensen vaak dat je arrogant of verlegen bent. Maar ik ben de zin: “Wat maakt het uit”, gaan gebruiken. De mening van een ander zegt niets over wie ik ben als persoon. Mijn eigenwaarde is niet gebaseerd op de meningen van anderen.
5 Jij bent belangrijk en wordt gewaardeerd
Jij bent een interessant, uniek en geweldig persoon met enorm veel sterke eigenschappen. Je hebt deze wereld heel veel te bieden en de wereld is een mooiere plek omdat jij bestaat.
Ghandi zei ooit: “Spreek alleen als het de stilte verbetert”. En als stille introverte personen, is dat precies hetgeen we doen.
Volg jij Herhealth.nl al op Instagram?
Door Allison P. voor Introvert Dear
