‘Verdorie’ hoor ik mezelf mopperen. ‘Ik heb nog precies vijf minuten om het avondeten tussen mijn kaken te schuiven, me om te kleden en mijn spullen te pakken voordat ik naar yoga moet, lekker ontspannen’. Vervolgens ontstaat er een uitputtend Freudiaans-achtig conflict in mijn brein waarna ik besluit dat dit niet is waarom ik yoga ooit ben gaan doen. Sinds ik weer ben gaan werken vallen geplande afspraken en verplichtingen mij zwaar. Hoewel ik het heerlijk vind om weer te werken mis ik de eenvoud en vrijheid die de tijd van niet werken met zich meebracht. Met de burn-out vers in het geheugen besloot ik mij te verdiepen in het verkrijgen van deze eenvoud. Want één ding weet ik wel: een burn-out wil ik nooit meer.
Maar hoe doe je dat dan? In de essentie betekent het dat je alle overbodige bagage loslaat. Je behoudt alleen dat wat je echt nodig hebt, dit is voor iedereen anders.
Losmaken van materiële afhankelijkheid.
Hierbij kun je denken aan tastbare dingen zoals kleding, die derde servies-zet- daar-achter-in-je-kast of het zoveelste accessoire. Houd alleen de dingen in huis die je nodig hebt en die bijdrage aan jouw geluk doordat het bijvoorbeeld een emotionele waarde heeft. Het werkt bevrijdend om je geluk in andere dingen te zoeken dan in materiaal of het type auto laten bepalen op welke manier jij naar jezelf kijkt.
Financiële onafhankelijkheid.
Kritisch kijken naar je abonnementen, verzekeringen en andere contracten die voor hoge vaste lasten zorgen. Lage vaste lasten zorgen voor minder stress en minder druk voor die promotie op je werk. Soms zorgt het er zelfs voor dat je minder kan werken en meer kunt genieten van de dingen die je leuk vindt!
Het loslaten van overbodige haast en stress.
We leven nu eenmaal in een maatschappij die je verleidt en uitnodigt om onmogelijk veel in 24 uur te doen. Dagelijks worden we overspoeld door een triljoen prikkels van buitenaf die zorgen voor dat chronisch opgejaagde gevoel. Persoonlijk raak ik er hyperactief en chaotisch van. Altijd onderweg naar het volgende punt op de to do list en gezellig met een 24 uur durende gedachtestroom in mijn hoofd. Onbewust van wat ik zelf nodig heb en overbewust (is dat een woord?) van wat anderen van me willen. Tegenwoordig plan ik niet meer dan één afspraak op een dag. Dat betekent dat ik voor de rest van de dag kan doen waar ik zin in heb. Hierdoor ben ik automatisch meer bezig met waar ik behoefte aan heb en signaleer ik stress en vermoeidheid eerder.
Door de eenvoud stap voor stap in mijn leven toe te laten voel ik de rust wederkeren. Ik merk dat er meer ruimte is voor spontane uitstapjes, creativiteit en dat ik oude (en nieuwe!) hobby’s oppak. Met andere woorden: ik leer meer met minder te doen en het bevalt mij erg goed.
