Ik schaamde me altijd enorm voor mijn psychische aandoening, maar nu weiger ik nog langer om me te schamen. Als jij een vooroordeel over mij hebt dan is het jouw onwetendheid niet mijn waarheid. Leuke mensen, die zeker zijn over hun eigen mentale gezondheid beoordelen andere mensen niet. Mensen beoordelen op hun psychische gezondheid is gemeen en verkeerd.
Mensen met een psychische aandoening zijn niet minder dan iemand anders, ze zijn niet altijd beschadigd en ze zijn niet wat je op tv of in films ziet. Het zijn mensen; broers, zussen, moeders, vaders, dochters.. mensen. Ik heb een fantastisch leuk en gelukkig leven maar ik heb ook een psychische aandoening. Nou en.
Schaamte kan zo giftig zijn voor de menselijke ziel. Ik heb de schaamte los gelaten en het vervangen door trots and acceptatie. Ik hoop dat jij je schaamte ook los kunt laten en verder kunt gaan met trots. Onderstaand vind je 5 redenen waarom ik me niet meer schaam.
1 Het is niet mijn schuld
Ik heb hier niet voor gekozen. Het is geen foutje in mijn karakter en ik ben geen negatief persoon. Ik hoef me nergens schuldig over te voelen. Ik heb geen psychische aandoening omdat ik zwak ben, niet hard genoeg mijn best doe om te veranderen of niet genoeg wilskracht heb. Het zijn mijn hersenen die gewoon mijn hersenen zijn. Depressie is niet te vergelijken met een gewoon een dipje, het is niet zo dat jij je gewoon wat extra zorgen maakt. Mensen met een psychische aandoening kunnen niet gewoon even de knop om zetten.
2 Mijn brein is fantastisch en in goed gezelschap
Ik ben van mijn brein leren houden. Ja ik pieker, ik heb zenuwen door mijn lichaam gieren, ik ben een spons voor andermans gevoelens en ik ben te gevoelig. Maar het vermogen om te voelen is ook een geschenk. Ik heb een ontzettend groot empathisch vermogen. Mijn brein is wat betreft sommige gebieden soms een blokje om, maar in andere gebieden zoals creativiteit en fantasie is het juist extra goed. Ik ben met prijzen beloond voor de nummers die ik heb geschreven, ik ben een muziek lerares en een schrijver. Mijn fantasie neemt me soms mee naar plekken die ik niet zo leuk vind (maar daar ben ik ondertussen aan gewend) maar het neemt me ook mee naar prachtige plekken.
Mensen met een psychische aandoening zijn niet voor hun hele leven gedoemd, hun toekomst is niet miserabel. Met de juiste hulp kunnen zij een gewoon leven leiden en liefdevolle prachtige relaties hebben.
En je bent in goed gezelschap. Want veel mensen hebben geworsteld met hun mentale aandoeningen (Lincoln, Beethoven, Mozart, Tolstoy, Michelangelo..)
3 Iedereen heeft wel iets geks
We hebben allemaal wat. Niemand is altijd mega gelukkig en vrolijk. Mensen met een psychische aandoening zijn geen gekke rare wezens. We hebben problemen en worstelen soms met dingen in het leven. Maar niemand is perfect, er is altijd wel wat.
4 Ik ben er trots op hoever ik ben gekomen en hoe ik andere help
Je moet moedig zijn wil je hulp zoeken voor een psychische aandoening en om je behandeling vol te kunnen houden. Je hebt kracht nodig om je verhaal steeds weer opnieuw te vertellen, om voor jezelf op te komen als je zorg niet goed genoeg is, medicijnen uit te proberen tot je voor jou de juiste hebt gevonden, om om te gaan met ongevraagde adviezen of als iemand je behandelt als een klein kind.
Beter worden is een proces, je bent altijd zoekende naar dingen die je kunnen helpen, die goed zijn voor jou. Dit kost veel energie en hier heb je doorzettingsvermogen voor nodig. Ik ben er trots op dat ik me uitspreek en anderen help.
5 Mijn pijn is mijn kracht geworden
Ik schaam me niet meer voor mijn pijn. Ik denk dat het me een persoon met compassie heeft gemaakt. Ik denk dat het mij wijsheid en inspiratie heeft gegeven. Ik geloof dat pijn als een vraagteken kan zijn, ons vragend: “Wat ga je met me doen? Ga je er onder door of ga je creëren?” Ik geloof dat onze worsteling, ons gevecht, onze pijn minder wordt wanneer we creëren. Op deze manier wordt het onze kracht, het kan een zaklamp worden die we kunnen gebruiken om anderen te helpen die nog in het donker zitten. Ik geloof dat als we instorten en alles verliezen we vaak nog sterker, wijzer en mooier terugkomen.
Dit artikel is geschreven door Rachel Griffin voor huffingtonpost.com. Het originele artikel vind je hier
