Als mens zijn we nou eenmaal niet altijd oké. We zijn niet altijd elk moment super blij, we hebben niet altijd gelijk, we zijn niet altijd aardig en we hebben momenten dat we ons gebroken en hopeloos voelen. En dat geeft niet.
We zijn mens dus maken we fouten, worden we gekwetst, hebben we verdriet of voelen we ons depressief en verloren. Ondanks dat dit bij ons als mens hoort proberen we deze gevoelens voor anderen te verbergen. We denken dat mensen een oordeel over ons hebben als we onze mindere periodes laten zien.
Er zijn zo veel mensen die proberen om een perfect plaatje neer te zetten. Ze willen zo graag perfect zijn, het ‘goed’ doen. Dat wanneer ze hier in hun ogen in falen ze dit verbergen. Ze geven anderen de schuld van hun fouten, ze ontkennen dat er iets mis is of ze stoppen het heel ver weg zodat er nooit aan gewerkt wordt, waar het nooit verbetert of zelfs heelt.
Vaak zijn deze perfecte mensen erg onzeker, bang of depressief terwijl ze er nooit iets aan zullen doen. Want ze staan het zichzelf niet toe om erover te praten. Ze zijn te bang dat mensen ze ze veroordelen of op ze neerkijken en dat terwijl het zo onnodig is, want we worstelen allemaal wel eens. We zijn namelijk allemaal mens.
Uiteindelijk doe je jezelf (en de mensen om je heen) alleen maar pijn als jij het jezelf niet toestaat om te praten over het feit dat het even niet oké gaat. Uiteindelijk gaat leven niet om perfect zijn. Leven gaat over groeien en deze groei bereik je door je pijn aan te gaan in plaats je pijn weg te stoppen en te negeren.
Je pijn confronteren kan op verschillende manieren. Je kunt er bijvoorbeeld open over praten, er met een goede vriend of therapeut over praten of je zou je gevoelens kunnen opschrijven. Wat je ook doet, het is goed. Je hoeft je niet schamen voor de dingen die je moet doen om je beter te voelen.
Als iemand je een slecht gevoel of minderwaardig laat voelen omdat jij ervoor hebt gekozen om jezelf en je pijn niet langer te verbergen dan zegt dit stukken meer over die andere persoon dan over jou. Jij bent niet raar of verkeerd, je dealt gewoon met problemen waar vele van ons mee dealen. En jij doet dit op een manier die voor jou werkt. Ondertussen zit die ander nog steeds vast in het perfecte plaatje, het plaatje wat niet vol te houden is aangezien het leven van niemand perfect is.
Het is in het begin misschien eng of spannend en er zullen misschien mensen een oordeel over je hebben, maar weet dat je vooral liefde en begrip zult ontvangen. Je zult merken dat mensen meegaand en lief voor je zijn en dat ze begrijpen waar je doorheen gaat. Dus spreek je uit, krop niet alles op, doe het voor jezelf.
