Relaties

Waarom stoppen volwassen broers en zussen met praten?

Waarom broers en zussen stoppen met praten

Maria zag altijd vreselijk op tegen het kerstdiner met de familie. Haar oudere zus verpestte elke maaltijd met gemene opmerkingen over bijna alles wat Maria deed of zei. Na weer een moeilijk kerstdiner vroeg Maria’s vader aan de zus van Maria om haar excuses aan te bieden. Dit viel niet in goede aarde en ze vertrok met haar man en kinderen. Dat was het punt dat Maria besloot dat de relatie over was. Het duurde 14 jaar en kankerdiagnose voordat de zussen weer met elkaar spraken.

Het komt in veel families voor dat een broer of zus besluit dat hij of zij er klaar mee is. Soms komt dit door de dynamiek tijdens de kindertijd, soms komt het besef dat je iemand gewoon niet aardig vindt en je geen zin meer hebt om het hele land door te rijden om hem of haar te zien. Soms zijn het ouders die ouder worden en zorg nodig hebben en soms is een naderende erfenis de reden van een breuk tussen broers of zussen.

Een onderzoek gedaan door de Oakland University toont aan dat maar 26% van de Amerikaanse broers en zussen tussen de 18 en 65 jaar een goede relatie met elkaar heeft. Sommige mensen verbergen de slechte band met hun broer of zus: Esther: “Ik loog er altijd over en zei dan, ’Oh het gaat top met mijn broer bla bla bla.’’ Terwijl ze al 3 jaar geen contact meer hebben. En hoewel ze opgelucht is dat ze geen contact meer heeft met haar broer rouwt ze ook om de relatie: “Ik schaam me ervoor als mensen vragen ‘Waarom kunnen jullie niet met elkaar opschieten? Wat is er zo lastig aan?’’

Als kinderen hebben broers en zussen ruzie. “De vaardigheid om te vechten met je broer of zus en om vervolgens de problemen weer op te lossen kan een belangrijke rol spelen in je ontwikkeling”, zegt Laurie Kramer, psycholoog aan de Universiteit van Illinois. Broers en zussen die nooit hebben geleerd om om te gaan met deze conflicten hebben een grotere kans om als volwassenen uit elkaar te groeien. Als volwassenen heb je dan geen doel meer om contact te houden, je wilt alleen je eigen zin maar hebben.

Er zijn twee persoonlijkheid types die het vaakst vervreemden van hun broers of zussen: degenen die heel vijandig zijn en de genen die altijd wat te zeuren hebben (de personen die zeggen: je me nooit hebt bedankt voor de bloemen die ik je in 1982 heb gegeven).

Ook kun je in bepaalde mate de evolutie de schuld geven. Broers en zussen die rivalen zijn geworden zijn dit omdat ze met elkaar streden voor iets wat voor kinderen het meest belangrijke in hun leven is: de zorg en aandacht van hun ouders. Tweederde tot driekwart van de moeders heeft een favoriet kind aldus onderzoek. En wanneer het duidelijk is wie de favoriet is of wanneer het zo wordt geïnterpreteerd is de kans groter dat broers en zussen van elkaar verwijderd raken.

De meeste volwassenen schudden de status van het minder geliefde kind gelukkig van zich af, maar er zijn er ook die het met zich mee blijven dragen. Het verschil hangt vaak af over hoe deze volwassenen zich voelen over hun huidige leven. De volwassenen die succesvolle carrières en betekenisvolle levens hebben zijn veel minder gefixeerd op de dingen uit het verleden.

Maar het contact met een broer of zus volledig verbreken, of het nou wel of niet verdiend is, heeft wel consequenties. De mensen die het initiatief hebben genomen tot het verbreken van de relatie hebben daar later vaak erge spijt van. We hebben onze ouders voor 30 tot 50 jaar in ons leven, maar we hebben broers en zussen voor 50 tot 80 jaar. Je broer of zus is de enige persoon die zich jouw jeugd ook herinnert. Er is niemand anders die zich herinnert hoe je moeder zich altijd voorbereide op vakanties en hoe je vader jullie altijd aan het lachen maakte. Het is fijn om iemand te hebben met wie je herinneringen kan ophalen. Dit is één van de redenen dat zelfs broers en zussen die moeizame relatie met elkaar hebben contact blijven houden.

RD.com