Er is vaak weerstand en misverstand over het begrip ‘jezelf liefhebben’. Het wordt dan verward met eigendunk, egoïsme en narcisme. Dat is best logisch. De zichtbare kant van eigenliefde lijkt immers vaak op zelfoverschatting. Het is niet eenvoudig om een scheidslijn te trekken.
Toch is het wel mogelijk dit vast te stellen door je eigen reactie te peilen als je ’s morgens na het ontwaken in de spiegel kijkt en je bewust bent van wat je denkt. Ben je blij dat je jezelf weer ziet? Ben je tevreden met wat je ziet? Durf je luid te roepen; ‘Hallo, goedemorgen en wat ben ik blij dat ik je weer zie?’ Dat duidt op eigenliefde. Denk je: ‘Ik ben veruit de beste’, ‘Aan mij kan bijna niemand tippen’, ‘Ze moeten mij wel volgen vandaag’, dan duidt dat op zelfoverschatting en alles wat daar op volgt.
Zie je jezelf eigenlijk wel ’s morgens voor de spiegel? Kijk je jezelf echt doordringend aan? Gluur je wel eens in je eigen ziel? Naar jezelf kijken en blij zijn met jezelf geeft vleugels en een gevoel van onoverwinnelijkheid. In die stemming kun je een ander veel bieden. Anders heb je de ander nodig voor je zelfbevestiging en dan ben je in de liefde een parasiet!
De spiegel is een goede graadmeter. Als je in de ochtend net wakker bent en je staat daar, verkreukeld door de nachtrust, naar jezelf te kijken, wat zie je dan? Een lichaam met een te dikke buik? Met te veel rimpels? Te weinig haar? En nog meer onvolkomenheden? Als dit de gedachteflitsen zijn waarmee de dag wordt gestart is het uiteraard geen goede start. Alle gebeurtenissen zullen die dag teruggrijpen op dat gevoel van onvolwaardigheid en onvolkomenheid en daardoor zal de dag zwaarder gaan wegen dan nodig.
‘Bewust ontwaken’ kan de dag net wat waardevoller maken dan het normale ‘wakker worden’ ritueel . Het is belangrijk om heel even te blijven liggen en even te ervaren wat je voelt. Even stil staan (of liggen) bij het feit ‘hoe voel ik me?’ en willen weten ‘wat voel ik nu?’ is een andere start dan de dagelijkse route van de badkamer, snel aankleden en vlug nog even langs de ontbijttafel.
Soms zijn er tekenen die duidelijk maken dat je niet goed in je vel steekt. Dan sta of beweeg je als het ware op een verkeerde manier in je omgeving; de tandpasta valt, je stoot je aan alles, je vergeet je sleutels of je telefoon. Dat duidt op een ‘onbewust’ en soms wel stressvol ochtendritueel.
Het kan anders! Door jezelf bewust te zijn van je ontwaken, bewust de tijd nemen (hoeft echt niet langer dan één of twee minuten!) om je bewust af te vragen hoe je je voelt werkt om een goede dag voor jezelf te creëren. En als je een idee hebt dat het niet zo goed gaat dan helpt het door de vraag te stellen wat je daar vandaag aan gaat doen! Vervolgens is het zaak om bewust de tijd nemen om jezelf positief aan te kijken in de spiegel en te zien dat er een glimlach kan ontstaan wanneer je goed met jezelf overweg kunt. Het is van belang dat je accepteert wie je bent en daarbij oog hebt voor de positieve kanten van je uiterlijk en je innerlijk.
Als er deze morgen een golf van blijheid door je heen heeft gestroomd bij het aanschouwen van het, weliswaar niet voor de volle 100% aan de esthetica beantwoordende lijf, ben je met je energie naar buiten gericht en alles wat op je pad komt zal minder zwaar vallen.
Mensen die van zichzelf houden, zonder zelfoverschatting, stralen evenwicht uit. Voelen zich in balans. Wat er ook gebeurt ze zullen zich niet snel onder de grond getrapt voelen. Alles wordt getoetst aan eigenliefde. Het zorgt ervoor dat je ego niet snel verkruimelt en leert je open te staan voor anderen zonder dat je het gevoel hebt dat een ander je snel overdondert. Vanmorgen was je nog blij met jezelf en als een ander dat niet is dan is dat niet ‘alleen’ maar jouw probleem. Degene die zichzelf ’s morgens positief en opgewekt heeft aangekeken in de spiegel zal de aantijging afwegen, rustig kunnen en willen bespreken en de juistheid ervan ter harte nemen.
Auteur: Ellen Rentenaar van Rentenaar & CO
Bronnen, noten en/of referenties:
Het lichaam liegt nooit (Ted Troost over Haptonomie)
